dinsdag 4 november 2025

Werelden Ontwaken


Werelden Ontwaken
presenteert zeven verhalen die elk een ander facet van verbeelding en schepping tonen, van dystopische stadsvisioenen tot mythische metamorfosen. De bundel wil duidelijk de lezer meenemen naar nieuwe werelden, maar de kwaliteit en diepgang variëren. Sommige auteurs weten met stijl en symboliek overtuigend een universum neer te zetten, anderen blijven steken in schetsmatige werelden of voorspelbare plotstructuren. De toon is overwegend ernstig, met een nadruk op innerlijke strijd, verlies en transformatie. Waar de bundel technisch niet altijd uitblinkt, onderscheidt hij zich door zijn thematische ambitie en diversiteit. Werelden Ontwaken voelt aan als een verzameling literaire proeftuinen: niet elk experiment slaagt, maar de nieuwsgierigheid en durf waarmee nieuwe werelden worden verkend, maakt het een interessante uitgave voor wie moderne Nederlandstalige fantastische literatuur wil volgen.

In de bundel treffen we bekende en minder bekende auteurs aan. Eens zien maar welke verhalen ze ons voorschotelen en wat ik daar van vind.

Klopjacht - Tom Kruijsen
Een energiek begin dat grossiert in actie, maar te weinig rust neemt om sfeer of karakterdiepte te ontwikkelen. Kruijsen schrijft vlot en beeldend, maar zijn wereld blijft decoratief in plaats van overtuigend functioneel. Het slot voelt eerder abrupt dan spannend. Potentieel als concept, maar mist literaire verfijning.

De huilende stad - Robin Rozendal
Sterke thematische opzet: de stad als levende entiteit die rouwt. Rozendal schrijft met gevoel voor klank en emotie, maar verzandt halverwege in poëtische herhaling. De symboliek verdringt de logica, waardoor de impact verwatert. Intrigerend, maar onevenwichtig.

Federica’s metamorfose - Antoni Dol
Interessant uitgangspunt - verandering als ontsnapping - maar het verhaal leunt zwaar op uitleg in plaats van beleving. Dol weet technisch te schrijven, maar emotioneel blijft het vlak. De transformatie, die een hoogtepunt had kunnen zijn, voelt eerder als voetnoot. Ambitieus thema, matige uitvoering.

Zeesteen - Heleen van den Hooven
Een sfeervol maritiem sprookje met melancholische ondertoon. Van den Hooven weet taal en beeld goed te verweven, maar de structuur is wat losjes: scènes vloeien mooi, maar missen spanning en richting. Toch blijft haar stijl consistent en gevoelig. Een van de meer poëtische bijdragen.

Duizend doden - Marieke Frankema
Sterk opgebouwd en goed getimed; Frankema weet emotie te doseren zonder in sentiment te vervallen. Het thema van opoffering krijgt hier gewicht. De toon is volwassen, de verbeelding helder. Enkele clichés daargelaten behoort dit tot de betere verhalen van de bundel.

Faylars transformatie - Mariëlle Douma
Fantasierijk en ritmisch geschreven, maar mist focus. De vele namen en wezens doen eerder afbreuk dan dat ze wereldopbouw versterken. Douma’s stijl is vlot, maar het verhaal voelt als een fragment van iets groters. Aangenaam, maar onaf.

Winterwaker - Anna Mattaar
Een ingetogen slotstuk met verrassend veel emotionele diepte. Mattaar schrijft trefzeker, met beheersing en gevoel voor sfeer. Haar personages ademen, haar wereld leeft. Een waardige afsluiter die de bundel boven zichzelf uittilt.


Werelden Ontwaken
is een oprechte bundel: een verzameling experimenten waarin zeven auteurs elk hun eigen wereld laten resoneren. Sommige verhalen lijden onder overambitie of oppervlakkige thematiek, maar het geheel getuigt van durf en verbeelding. De toon varieert van fabelachtig tot introspectief, wat de leeservaring afwisselend maakt, hoewel niet altijd coherent.

Het verhaal dat de bundel echt draagt is “Winterwaker” van Anna Mattaar. Haar proza is beheerst, lyrisch zonder bombast, en haar wereld voelt doorleefd. Ze schetst kou en stilte met een precisie die aan klassieke fantasy doet denken, maar haar focus ligt op menselijkheid en verlies. Waar andere auteurs werelden bouwen, laat Mattaar er één ademen, en dát maakt het verschil. Dankzij haar slotakkoord blijft de bundel hangen, als een winterse ademtocht in de ruimte tussen droom en herinnering.


Petra Swaelmans
Horror recensente en Wednesday Look-alike



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Onwereldse Sprookjes

Onwereldse Sprookjes is zo’n bundel die je niet simpelweg openslaat, maar waar je voor moet gaan zitten alsof je een oud sprookjesboek op z...

Meest bezoch